Pjotr droomt nu nóg groter

Hij volgde een opleiding tot leraar, maar stopte zoveel mogelijk energie in zijn muziek. Voor rapper Pjotr was ons urban talent traject precies de springplank die hij nodig had.

De subsidieregeling Urban Arts Talent staat weer open! Dus lees hoe Pjotr het aanpakte en vraag ook subsidie aan.

Hoe ben je bij dit talentontwikkeltraject gekomen?

Het Deventer poppodium Burgerweeshuis, waar ik een goeie band mee had, reikt elk jaar aan drie opkomende acts een Burger Beurs uit: een geldbedrag en begeleiding. In 2019 kreeg ik zo’n beurs. Vlak daarna ontmoette ik cultuur-matchmaker Georgios, die het tof vond wat ik deed. Hij stelde voor me te linken aan het Fonds. Ik dacht: Hoe kan dit? Ik zit jaren alles uit eigen zak te betalen en nu ineens… Ik had nog anderhalve week om een voorstel in te dienen, dus ik ben als een gek gaan werken. En ik heb het Burgerweeshuis voorgesteld: als ik jullie beurs mag combineren met het traject van het Fonds, kunnen we het nóg mooier maken. Hun beurs stond wel in schril contrast met wat het Fonds kon bieden, moet ik eerlijk zeggen.

Wist je welke stappen je wilde zetten in zo’n traject?

Ik had best helder in m’n hoofd dat ik aan het totaalplaatje van mij als artiest wilde werken. Behalve rappen, wilde ik er bijvoorbeeld achter komen welke videostijl en wat voor beelden er bij mij passen. Ik had de clip voor mijn single Zonneschijn zelf geschreven. Snelle heeft hem geproduceerd en ik zag hoeveel mooier het wordt als je er geld, tijd en expertise in stopt.

Ik wilde heel graag een schrijverskamp opzetten, die vorm wordt veel gebruikt in deze scene. In feite betekent dat: huur een huis, zet er alle goeie muzikanten in die je kent en maak samen een album. Gewoon lekker als vanouds, als hobbyisten aan de slag en na een week ga je met een heleboel demootjes naar huis.

Het had natuurlijk meer voeten in de aarde. Ik wilde zo’n tien man samenbrengen, onder wie twee goeie producenten en het moest zo uitkomen dat die precies aan de slag konden op de dagen dat zij beschikbaar waren. Een aantal jongens staan zo dicht bij me, het heeft echt iets speciaals om dit met elkaar te doen, ook voor hen.

Het eindresultaat, mijn EP Kleine wereld, is net uit. In coronatijd kunnen we dat alleen bescheiden vieren. Ik had bedacht een ‘kleine wereldtour’ te houden, langs plaatsen in Nederland met de naam van een land, zoals Frankrijk of Canada. Al komen er maar 10 of 20 kids op af, dan heb ik al iets leuks voor op Instagram.

Het traject bestaat uit subsidie én begeleiding. Wat had je aan de coaching?

We hadden afgesproken dat Lars me zou coachen, maar net een half jaar na de subsidieaanvraag brak hij zelf door als Snelle. Hij is wel bij mijn schrijverskamp geweest. En het grappige is dat hij al jarenlang mijn vriend is, maar nu ook mijn labelbaas! Ik heb een contract getekend bij zijn label Lieve jongens. Hij werkt natuurlijk ook weer samen met allerlei mensen.

De laatste maand van mijn traject zaten we ineens in de coronatijd. Toen hadden mijn coaches weer ruimte om te helpen mijn plaat af te maken en samenwerkingen te zoeken. Robin heeft geholpen bij de productie. We hebben gedurende het traject een band gekregen.

In Zonneschijn rap je: “Was je focus net zo helder als de mijne, zette je alles opzij.” Is dat hoe je zo ver bent gekomen? En wat kun je anderen aanraden die dat ook willen?

Vanaf 3 of 4 jaar geleden ging ik muziek zo serieus nemen dat ik het, in plaats van als een leuke hobby, ging zien als iets waarmee ik m’n geld wil verdienen. Sindsdien steek ik er elke dag m’n tijd in. Als ik kansen zie liggen, grijp ik ze.

Om te zorgen dat je beter wordt helpt het om veel te doen. Ik heb muzikantendagen bezocht, demo’s gepitcht. En misschien is het kort door de bocht, maar zorg dat je goed zoekt. In Zutphen kende ik niemand die me verder kon helpen, maar tien minuten verderop, in Deventer, vond ik het Burgerweeshuis. Dat is een kweekvijver met heel veel mogelijkheden. Blijf vragen, dan kom je vroeg of laat wel iemand tegen die kan helpen.

Nog een tip, zorg dat je helder voor ogen hebt wat je creatief gezien wilt neerzetten en ga daarna pas denken in mogelijkheden en moeilijkheden. Dus: wat wil ik verbeteren en wat heb ik daarvoor nodig?

Gunt iedereen je het succes?

Voor de jongens met wie ik al jaren samenwerk, betekent het ook dat er nu grotere dingen mogelijk zijn. We kunnen samen groeien. Maar ik vind het natuurlijk ook heel tof om nu in een dikke studio te zitten, of bij Radio 538. Ik ben soms wel bang dat ze me nu arrogant zullen vinden als ik het even te druk heb om m’n telefoon op te nemen ofzo. Dat ze zullen denken: waarom hij wel? Maar misschien is dat onzin. En andersom: mensen die er hard voor werken, en die net dat springplankje nodig hebben dat dit traject voor mij is geweest, verwijs ik weer door. Hun gun ik dit ook.

Wat vind jij van de term ‘urban’? Voel je je onderdeel van een bepaalde scene en zoek je ook naar andere vormen of disciplines?

De samenwerking tussen rappers en andere genres is soms wat geforceerd, maar rap en urban wordt wel serieus genomen in de muziekwereld, voor mijn gevoel.

Ik zie mezelf steeds meer als artiest in bredere zin. Ik doe aan song writing, ook voor anderen, en ik ben nieuwsgierig naar produceren. En ik ga steeds meer ook de kant uit van hiphop of pop. Maar dus wel altijd in de muziek. En voorlopig heb ik m’n handen wel vol aan wat ik nu doe.